Een tocht doorheen het Andesgebergte

Een goeiedag aan jullie allen!

Het is weer tijd voor ons volgende verslag! Wij vertoeven intussen al een (mooie) week in Leymebamba, het gezellige dorpje waar wij optreden als Engelse leerkrachten. Wij namen een weekje tijd om hier te geraken, om te kunnen genieten van het prachtige landschap. Een ware reis doorheen het indrukwekkende Andesgebergte...

Onze laatste dagen in Huanchaco verliepen vlot. We bezochten Mercado Mayorista, een levendige volkse markt waar de wereld in het klein verkocht wordt, alles wat je je maar kan voorstellen! Ik kocht er mooie wol en ben reeds naarstig aan het breien aan een dekentje voor ons tweetjes.

We bezochten ook Huaca de la Luna, een enorm religieus complex in adobe, daterende uit de Moche cultuur (de eerste vijf eeuwen na christus, vlak voor de Chimu cultuur van Chan Chan). Het geheel is goed bewaard en zoals veel archeologische sites in Peru nog maar een vijftiental jaren toegankelijk voor publiek. Het administratieve en openbare centrum van die tijd (Huaca del Sol) was helaas gesloten, het wacht op beschermende conservatie. Het religieuze complex is enorm goed bewaard (niets is gerestaureerd/ gereconstrueerd), en het wordt sterk beschermd via enerzijds moderne conservatietechnieken en anderzijds ook natuurlijke methoden (katten worden er gehouden om de schade van vogels (uitwerpselen) teniet te doen). Naast katten troffen we bij de Huacas ook de speciale hond aan, de perro viringo. Dit is een Peruaanse hond die reeds een lange traditie met zich meedraagt. Hij is haarloos en heeft enorm warm bloed (mensen met artritis laten zich omhelzen door deze warmte).

Huanchaco werd afgesloten met een gezellig afscheid van de buren (Amy en Jeoffrey) en geen gitaar, maar een bijbel als gift van de eigenares. Heel veel Peruanen zijn sterk gelovig, dit betekent katholiek of christen.

Vanuit Huanchaco (Trujillo) namen we de bus en gingen we nog meer in noordelijke richting. Onze eerste tussenstop was Cajamarca. Dit is een mooie, toffe en grotere stad midden in de bergen. In Peru is de samensmelting van traditie en moderniteit sterk aanwezig. Soms is de Westerse invloed sterk zichtbaar aan de buitenkant (zoals kledij), maar is hun levensstijl (huizen, activiteiten, …) nog erg traditioneel. In de straten van Cajamarca was de versmelting erg duidelijk. Jonge “hippe” studenten naast traditioneel geklede vrouwen, boeren uit de bergen naast toeristen, … Wij genoten van de sfeer die er hing, bezochten het etnografisch museum en hingen wat rond. In de Incabaden konden we nog eens weken in heerlijk warm water. De Baños del Inca liggen aan een warmwaterbron en worden dus gevuld met natuurlijk warm (heet!) water. Ze werden genoemd naar het Incavolk omdat de toenmalige heerser (Atualpa) en zijn onderdanen zich toen al wasten in deze bron. De baños vormen een toeristische attractie, maar tegelijk ook een luxebezoek voor de lokale Peruanen. Eenmalig een warm bad, tussen de koude douches heen, doet ook voor hen deugd!

Na Cajamarca namen we de bus naar Celendin. Een afgelegen en rustig dorp, waar we logeerden bij een heel tof koppel. Een Hollandse vrouw en een Peruaanse man, met schattige kindjes. Lang bleven we er niet, de kriebels rond Leymebamba werden te groot.

Voor het laatste deel van onze tocht, gingen we mee met een kleine vrachtwagen. Deze weg zou enorm de moeite waard zijn, en dit wilden we dan ook met onze eigen ogen, oren, neus … ervaren, achterin de laadbak! De afstanden tussen de verschillende bergsteden en -dorpen valt in vogelvlucht goed mee, maar op de hobbeldebobbel weg vol met bochten, duurt de tocht al gauw tien uur of meer. Tijdens de reis van Celendin naar Leymebamba verscheen een overweldigende en diverse natuur, van de vallei naar de top van de berg en omgekeerd, ... onbeschrijfelijk! De tocht staat in ons geheugen gegrift. Na de scherpe afgronden en de verschillende pauzes wegens “wegenwerken” en een platte band, waren we toch ook blij om veilig en wel aan te komen in Leymebamba.

L&L