Argentina

Argentinië, het land van de yerba mate (bittere thee), van de gigantische porties vlees en de paradilla’s (barbeque), van de sociale en hartelijke Argentijnen, van de ellenlange afstanden en niet te vergeten het land van de tango!

Hoewel in het Noorden van Argentinië de Andesbergen en -cultuur de grens met Bolivië doen vervagen, lijkt de continuïteit met de Andeslanden ver te zoeken. We voelen ons hier terug thuis, zoals in een West-Europees land. Toch blijven wij nog steeds vreemde honden in de straten van Buenos Aires. Onze blonden lokken verraden onze afkomst en met ons vegatarisme zijn we een vreemde eend in de bijt.

Vanuit Bolivië daalden we af richting Buenos Aires, via historische steden als Salta en Rosario. Vooral Rosario kon ons hart bekoren. De prachtige en erg groene stad is gelegen langs een brede rivier die aan de ene zijde begrensd wordt door verschillende parken en aan zijn andere oever voorzien is van playas (stranden). De zon scheen door de bladeren heen, en al fietsend onsluierden wij de schoonheid van de stad.

Onze eerste dagen in Buenos Aires kregen een praktische invulling. Het ontdekken van de tango, de kustscène, de bruisende cultuur, de verschillende markten en evenementen, het straatleven, ... moest nog even uitgesteld worden. We zouden eerst twee weken naar Patagonië trekken, om nadien een kleine maand Buenos Aires te (be)leven. Na drie dagen waren we klaar om naar het zuiden te vertrekken. We hadden een verblijfplaats gevonden (een kamer in een heel mooi herenhuis, gelegen in een rustige woonbuurt) en hadden alles geregeld met L.I.F.E, de ngo waarvoor we even als vrijwilligers zouden werken.

Patagonië, gelegen in het Zuiden van Argentinië en Chili, is een uigestrekt gebied waar de natuur gastheer is. Hoewel ook bezet door verschillende dorpjes en steden, is het toch het landschap dat domineert door en in zijn oneindigheid. Uitgestrekte steppevlaktes worden overspannen door een azulblauwe hemel. Hier zijn we ten huize van de guanaco’s (familie van de lama), de struisvogels, de stinkdieren, de condors en vele andere. Aan de zeelijn, op de stranden, zonnebaden dan weer horden zeeleeuwen en pinguïns. Wat was het heerlijk om kennis te maken met de Magellaanse pinguïn, en hoe! Kamperend op het schiereiland Peninsula Valdes (bij Puerto Madryn), niets meer dan enkele rotsen, een droog landschap en een diepblauwe zee. Dit alles verweven in een oranje waas, gekleurd door de ondergaande zon. En toen kwamen ze aan, de pinguïns, vermoeid na al het zwemmen, rustten ze op de stranden, op enkele centimeters (!) van ons …

En uit het niets verschenen majestueus de bergen. Daar waar de winden het einde van de wereld voorspellen; Puerto Natales, een klein dorpje in Chili dat de toegangspoort vormt tot het wereldbekende park Torres del Paine. We wandelden er een vierdaagse trekking die ons opnieuw de natuur liet ontdekken. Nietig als we zijn, werden we overweldigd door een landschap dat niet in woorden of beelden te vatten is. Het was fenomenaal!

Terug op Argentijnse grond, bezochten we de enorme gletsjer (meer dan 50 meter hoog!) in El Calafate. Alles kleurt er blauw; het meer, de lucht en het ijs van de gletsjer. Meer nog dan het zicht, overweldigt het geluid; Afbrekende ijsblokken vallen in het water en maken daarbij een gigantisch lawaai.

Na onze ervaring in Patagonië, geheeld en gezuiverd, voelden we ons terug klaar om de stad in te trekken. Al liftend ontmoetten we toffe Argentijnen en belandden we uiteindelijk terug in Buenos Aires. Het werd al snel duidelijk dat Patagonië niet zomaar een landschap is, maar één die je onmiddellijk ontbreekt zodra je het verlaat…

Momenteel bevinden we ons in de hoofdstad. Alle ramen staan open, de wind waait zachtjes, het zonnetje schijnt en de blaadjes vallen binnen … Hier is de herfst net ingezet, doch met temperaturen die zelfs onze zomers niet kennen.

Buenos Aires is een stad om te ontdekken. Ze geeft zich niet onmiddellijk bloot, maar ze vergt tijd om geliefd te worden. Een schitterende buurt is San Telmo. Het is er erg gezellig en zeker op zondag wanneer de wekelijkse feria (markt) plaatsvindt. De pittoreske straatjes van deze wijk worden bewandelend door vele kunstenaars die eveneens in deze wijk wonen. Achter de muren schuilen gigantische ateliers...

Zoals verwacht, heerst in geheel Buenos Aires de tango. De muziek in de winkelstraten, de straatartiesten, vele bars en restauranten, … tango speelt de eerste viool. Daarbij ontbreekt de dans niet! Ooit ontstaan in de prostitutiewereld, begeeft deze pasionele dans zich nu op straat, in volkse, kunstzinnige en elitaire kringen. De spanning wordt ten top gedreven en kluistert het koppel – en de toeschouwers – aaneen. Om niet meer losgelaten te worden …

Verder werken we hier ook samen met L.I.F.E., een ngo die te werk gaat in de arme buurten rond de stad. Als vrijwilligers houden we verschillende activiteiten met de kinderen. Dit is een erg leerrijke ervaring. De organisatie betekent heel wat voor de kinderen, en het is goed om te zien dat de ngo op zich veel belangrijker is dan de individuele vrijwilliger op zich. De kinderen hechten zich niet snel aan ons als persoon, maar zijn dolgelukkig dat je met hen bezig bent.

Lieve vrienden, dit was meteen ons laatste verslagje. We komen namelijk naar huis heel binnenkort, op 5 april. Ook al zijn we een hele tijd weggeweest en waren de maanden erg intens, de tijd is toch voorbijgevlogen…

Wij kijken uit naar het weerzien

Warme groeten


Lot en Laurens